Doe het zelf: nieuwe harddisk iBook G4

Het begon heel onschuldig, gewoon wat geratel van de hardeschijf. Maar dat geratel werd steeds harder en steeds vaker. En op eens was het raak. M’n iBook deed iets wat ie anders nooit doet: hij liep vast. Er was geen beweging meer in te krijgen. Zelfs een noodgreep naar de [ctrl]+[apple]+[power button] mocht niet meer baten. Alleen nog door de batterij eruit te trekken kon ik m’n iBook uit z’n lijden verlossen.

Nerveus begon ik me af te vragen wanneer ik voor het laatst een backup van al m’n data had gemaakt. Dat moest inmiddels al weer een tijdje geleden zijn. En inderdaad, m’n backup-schijf gaf aan dat ik zo’n twee maanden geen backup meer had gemaakt. Een naar voorgevoel kwam er bij me op. Wat nu?

Ik besloot toch maar gewoon te kijken of m’n iBook het nog deed. En warempel, het ding startte gewoon op. Nadat ik m’n FireWire schijf had aangekoppeld, was het eerste dat ik deed het kopiëren van m’n home-folder. Net op tijd, want het geratel van de hardeschijf begon nu wel heel erg eng te klinken. Ik had er een beetje het gevoel bij zoals je dat krijgt als je de boor van de tandarts hoort.

Gelukkig kon ik alle data uit m’n home-folder zonder problemen kopiëren. Maar wat daarna? Garantie zat er niet meer op. Het ding was reeds anderhalf jaar oud. En een nieuwe kopen vond ik ook een beetje zonde. Laten repareren bleek behoorlijk prijzig en bovendien minstens twee weken te duren. Daar wilde ik niet op wachten, en voor ik het wist had ik al een nieuwe hardeschijf uitgezocht bij Alternate, een computerwinkel hier in de buurt. De nieuwe schijf was een HITACHI Travelstar van 80 Gb. Ik besloot hem niet te laten bezorgen, maar de volgende morgen zelf even langs te gaan op weg naar m’n werk.

De volgende morgen stond ik reeds vóór openingstijd in de rij voor de deur van de winkel. Blijkbaar hadden meer mensen bedacht dat het ‘s ochtends niet zo druk zou zijn. Maar zoals de aanhouder wint, stond ik een half uurtje later met een klein kartonnetje in m’n handen met daarin een hardeschijf geklemd. De hele dag ‘brande’ het ding in m’n tas.

De avond daarvoor had ik reeds m’n huiswerk gedaan en m’n iBook vast uit elkaar gesloopt. Dat bleek niet zo heel eenvoudig, maar als je even zoekt op Google, dan vindt je vanzelf de instructiehandleiding van Apple zelf voor resellers. Dat maakt het werkje toch wat eenvoudiger. Op verschillende fora en weblogs had ik reeds gelezen dat ik een schroevenplan moest maken. En foto’s nemen van elke stap die ik nam.

Met de nieuwe harde schijf in m’n handen had ik nog een klein probleempje. Vier kleine probleempjes wel te verstaan, want de torx schroeven in de oude schijf kreeg ik er met geen mogelijkheid uit. Ik had dus geen passende schroevendraaier voor deze ‘vreemde’ torx-schroeven. Een tangetje hielp me uiteindelijk uit de brand.

Nadat ik de nieuwe harde schijf op z’n plaats had geduwd, moest de hele puzzel
weer in elkaar worden gezet. Dat ging vrij snel. Iets té snel zelfs want al snel kwam ik er achter dat ik nog wat onderdelen over had. Onder andere de beugel over de harde schijf. Door nog eens de foto’s er op na te slaan, kon ik ontdekken waar ik een schroef vergeten had.

Nadat ik er zeker van was dat m’n iBook weer helemaal in elkaar zat, kwam het moment waarop ik hem aan moest zetten voor de ultieme test. Maar ik durfde niet. Wat nu als ik toch iets verkeerd had gedaan… Gelukkig was m’n vriendin zo aardig om zonder blikken of blozen op de powerknop te duwen. Een geruststellende ‘boing’ volgde.

Verschillende installatie cd’s en dvd’s later leek het er op alsof er niet was gebeurd. Alleen de extra vrije ruimte van de harde schrijf herinnerde nog aan de hele operatie.